Inspiratie om te schrijven. Soms is het er, soms niet. Er zijn momenten dat het me lukt om dagen achtereen door te typen. Dan zit mijn hoofd vol verhalen, mooie anekdotes en intrigerende plotwendingen. Maar soms lukt het ook gewoon niet. Dan staar ik naar een frustrerend traag knipperende cursor op een voor de rest spierwit beeldscherm. Dan zoek ik naar woorden, naarstig en hebberig, als een verslaafde zwerver die op zoek is naar half opgerookte sigarettenpeukjes.

Ik kijk om me heen, bekijk de wereld en probeer mijn creatieve brein aan het werk te zetten. Maar al wat er komt zijn agendapunten voor de rest van de week en een wensenlijstje voor mijn verjaardag. ‘Mooie verhalen vertellen over spannende dingen, kom maar door met die inspiratie, denk literatuur, denk creativiteit, denk fantasie, denk verwondering… wat een lelijke jas heeft die mevrouw aan. God, dat zijn nou precies de sneakers die ik ook wil hebben. Zal ik aan het meisje vragen waar ze die gekocht heeft? Ik moet niet vergeten om dadelijk mijn was op te hangen. Heb ik de voordeur eigenlijk wel op slot gedaan?’ Tien minuten later zit ik nog steeds lusteloos om me heen te kijken en schitteren woorden en zinnen op mijn beeldscharm door afwezigheid.

Daarom heb ik dan ook een intense bewondering voor beroepsschrijvers. Ik heb wel eens ergens gelezen dat het Stephen King slechts een maand of drie kost om weer een bestseller op de markt te brengen. Verbazingwekkend en op het randje van ongeloofwaardig. Hoe doet hij dat? Waar haalt hij die bodemloze put vol inspiratie vandaan? Hoe gaat hij om met momenten als de woorden gewoon niet willen komen? ‘Als je geen tijd hebt om te lezen, dan heb je ook geen tijd en middelen om te schrijven,’ aldus zijn overtuiging.

Hij zal het weten. Dus ik leg mijn laptop maar weer weg. Schrijven? Ik duik vandaag wel even op de bank met een goed boek. Morgen heb ik vast meer inspiratie.