Tag: schrijftips

Is dit gruwelijk genoeg?

Een reactie plaatsen

Er zijn een paar stukken in het verhaal, die wat moeizaam gaan. Deze stukken verdienen tijdens mijn, hopelijk, laatste extreem-kritische-redactie-ronde (koosnaampje voor deze fase: finetunen), mijn onverdeelde aandacht en worden aangepast, herschreven of kortweg geschrapt. Vooral dat laatste gebeurt eigenlijk best vaak. Kill-your-darlings is mijn nieuwe levensmotto. En dat klinkt moeilijker en tijdrovender dan het is, want er komt een hoop lijm- en vervangwerk bij kijken. Zomaar een heel stuk tekst deleten (technisch gesproken knippen en plakken naar het document met de naam ‘Schrapsels-Zoveel-Versie-43’), dat is een absolute no-go.  Lees verder →

Brandende vrouw op de weg

Een reactie plaatsen

Tristan moet uitwijken voor een vrouw die volledig gehuld in vlammen de straat opvalt. Ze schokt heen en weer en verschrompelt als een plastic fles in een kampvuur. ‘De overheid heeft jouw uitslagen om een reden voor je verborgen gehouden. Ik weet niet wat ze van plan waren, maar ik kan me niet voorstellen dat hun bedoelingen nobel waren.’  Lees verder →

Nietsziende ogen staren de leegte in

Een reactie plaatsen

Wanneer ik schrijf, staat er een hele rits aan websites open. Met in ieder geval het tabblad Synoniemen.net op één (kan ik echt niet zonder) en daarnaast wisselende tabbladen die zoekresultaten laten zien van Google. Over de zoete geur tijdens warme zomerdagen in naaldbossen, bijvoorbeeld. Wist je dat dit komt door etherische oliën die uitgewasemd worden door dennenbomen? Ik inmiddels wel.  Lees verder →

Mijn eerste pre-recensie

Een reactie plaatsen

Inmiddels viert mijn boek Zomernacht al haar vierde verjaardag. Zo’n beetje op de kop af is het precies vier jaar geleden dat ik met een schrijfblokje in het zonnetje op het gras van het Noorderplantsoen ging zitten en de eerste verhaallijnen op papier verschenen. Onder de werktitel Het Tweede Seizoen, toen nog. Eerste zin: ‘Het verhaal speelt zich af in de verre toekomst, vele jaren en generaties vanaf nu.’ Niet echt een literair hoogstandje, maar een mooi begin.  Lees verder →

When you steal a kiss or two

Een reactie plaatsen

Zijn hand knijpt in mijn schouder, langzaam en behoedzaam. Alsof hij iets van plan is om te doen, maar nog twijfelt en zijn opties afweegt. Ineens dringt het tot me door hoe dichtbij hij eigenlijk staat. Ik wil een stap achteruit zetten, om wat meer zuurstof tussen ons in te krijgen, maar op de één of andere manier weigert mijn lichaam te bewegen. Hij kijkt me recht aan en tuurt zoekend in mijn ogen.  Lees verder →

De dode moeder

Een reactie plaatsen

Ik was negen toen mijn moeders capsule na de coma leeg was. De klep stond helemaal open, uitnodigend voor iedereen die er maar in wilde kruipen. De witte lakens waren netjes opgevouwen, het kussen lag er bovenop en het matras was kaal, vaal bruin. Alsof er nooit iemand in gelegen had. Ik was nog jong, maar ik weet het nog als de dag van gisteren. De leegte van haar afwezigheid was zo plotseling, dat ik even dacht dat ik haar bestaan volledig gedroomd had. Lees verder →

Logica is ‘a bitch’

Een reactie plaatsen

Summer_girlwater

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het schrijven van verhalen nogal een hele uitdaging is! Een reis door je hoofd die in strakke goede banen moet worden geleid, maar waar de welbekende hersenkronkels voor veel bochtige omwegen naar onbekende bestemmingen zorgen. Een beetje zoals de tolweg van Frankrijk. Je weet nooit of je in de goede rij staat, maar je zult er toch echt doorheen moeten. Want aan de andere kant wacht weer een hele mooie nieuwe wereld, met nieuwe ontwikkelingen en onbekende landweggetjes die de moeite van het verkennen zeker waard zijn. En neem je onverhoopt toch een verkeerde afslag? Ook dan kun je weer een hele mooie nieuwe wereld tegenkomen. En is het niks? Ook geen man overboord: je reist gewoon weer terug op zoek naar de juiste afrit.

Lees verder →

Een teveel aan alles

Een reactie plaatsen

Witte_GeneraalVoor alle creatievelingen onder ons is de term ‘kill your darlings’ een veel gehoorde uitspraak. Vooral voor schrijvers is dit eerder een mantra, dan zomaar een benadering. Afstand doen van je favoriete zinnen, personages of zelfs complete verhaallijnen, kan behoorlijk pijn doen. Maar het is nodig. Je vertelt als schrijver al snel te veel en dat kan voor de lezer behoorlijk storend en zelfs verwarrend werken.

Lees verder →

Goed gesprek op papier

Een reactie plaatsen

reading

De dialoog kan een behoorlijk lastig element zijn in het schrijven van je verhaal. Het moet overkomen als een natuurlijk gesprek, zonder dat het een onsamenhangend straattaaltje wordt. Door wat er gezegd wordt, moet de persoonlijkheid van de personages naar voren komen, maar menselijke tekortkomingen in het taalgebruik of onbegrijpelijke dialecten, zijn meestal (lees: vaak) uit den boze. Het moet een weerspiegeling zijn van de werkelijkheid. En de dialoog moet zeker wel wat toevoegen aan het verhaal.

Lees verder →