Epica beslaat een groot deel van het vroegere Midden-Europa. Epica is een bijzondere staat die schoonheid, natuur en evenwicht hoog in het vaandel heeft staan. Ze wordt ook wel Het Groene Rijk genoemd. Epica heeft naar eigen zeggen geleerd van de fouten die vóór de Overschotoorlog werden gemaakt. Lees verder
Tristan moet uitwijken voor een vrouw die volledig gehuld in vlammen de straat opvalt. Ze schokt heen en weer en verschrompelt als een plastic fles in een kampvuur. ‘De overheid heeft jouw uitslagen om een reden voor je verborgen gehouden. Ik weet niet wat ze van plan waren, maar ik kan me niet voorstellen dat hun bedoelingen nobel waren.’ Lees verder
Inmiddels viert mijn boek Zomernacht al haar vierde verjaardag. Zo’n beetje op de kop af is het precies vier jaar geleden dat ik met een schrijfblokje in het zonnetje op het gras van het Noorderplantsoen ging zitten en de eerste verhaallijnen op papier verschenen. Onder de werktitel Het Tweede Seizoen, toen nog. Eerste zin: ‘Het verhaal speelt zich af in de verre toekomst, vele jaren en generaties vanaf nu.’ Niet echt een literair hoogstandje, maar een mooi begin. Lees verder
Zomernacht speelt zich af de 23ste eeuw. Noëlle Rodin is zeventien. Ze is een eigenzinnige en opstandige tiener die middenin haar pubertijd zit en tot haar kruin aan toe gevuld is met onbekende emoties en onzekerheden. Ze woont in het dorpje vlakbij Nova, helemaal bovenin Epica. Samen met haar tweelingbroer Thomas en haar vader slijten ze hun dagen in de, voor hen, eeuwigdurende winter. Haar buurmeisje Elvira is het beste vriendin, met wie ze alles deelt wat ze met Thomas niet kan delen. Lees verder
Hoog boven de hoofden van de mensen kijk ik uit over de stad Groningen. De stad die mij gemaakt heeft tot wat ik nu ben. Een symbool voor een stad die door vallen en opstaan zo sterk en indrukwekkend is geworden als hij nu is. Iedere dag weer sta ik er versteld van de levendigheid van deze stad en het doorzettingsvermogen dat keer op keer weer getoond wordt. Lees verder
Er was eens, in een stad niet eens zo ver van de onze, een oorlogsstrijder. Een strijder die niet zou zwichten tot hij zijn doel had bereikt. Weer of geen weer, hij ging op jacht. Gewapend met zijn lichamelijke toebehoren wist hij wat hij wilde. Wraak op alles wat leefde. Liefde kende hij niet en zijn levenslijn was niet veelbelovend lang. Daarom leefde hij iedere dag, of het zijn laatste was. Lees verder
Achter ons huis is een hofje. Een schattig hofje, met van die koddige kleine huisjes, gedetailleerd versierde windveren en antieke lantaarntjes tegen de gevels. Het wordt allemaal ontzettend goed bijgehouden en intensief verzorgd. Wanneer de lente de winter aflost, verandert het hele hofje in een bloemenzee. Lees verder
Daar waar de grijze gebouwen opgaan in de grijze hemel. Daar waar grote bussen en onbeduidende fietsertjes ongegeneerd hun recht op het asfalt opeisen. Daar waar mensen ineengedoken in hun jassen, onder hun paraplu’s langs elkaar manoeuvreren, zonder elkaar te zien. Lees verder
‘Het is zo vreemd,’ zeg ik later tegen Day, als we ons samen opkrullen op de vloer. Buiten raast de orkaan verder. Over een paar uur moeten we vertrekken. ‘Het is zo vreemd om hier met jou te zijn. Ik ken je nauwelijks. Maar… soms voelt het alsof we dezelfde persoon zijn, geboren in twee verschillende werelden.’
De Legend-trilogie gaat over macht, toekomstperspectieven, toewijding en keuzes maken, ook wanneer je moet kiezen tussen twee kwaden. Een trilogie die hoe dan ook in jouw boekenkast thuishoort, zeker als je een liefhebber bent van dystopische romans waarin opbloeiende liefde en het boven jezelf uit stijgen een grote rol speelt.
[spoiler alert]
Op de gekste momenten krijg ik inspiratie. Op het toilet, onder de douche, als ik op de fiets zit of in de auto rijd. Inspiratie zit in schutkleuren verscholen in de verhalen van mensen, ligt ondergedoken bij een boom die ruisend danst met de wind, loopt undercover mee met een man die zijn hond uitlaat, sluipt als een professioneel inbreker door mijn dromen en komt onverwachts bovendrijven in boeken, foto’s, films en op internet. Het is er gewoon ineens. Lees verder
Diede de Haas 