Ik sta met één been losjes op de stang voor de bar tegen het donkerbruine hout aangeleund. Tussen mijn wijsvinger en duim heb ik een briefje van tien geklemd waarmee ik heen en weer zwaai, mijn ogen borend in de rug van de barman die mij vakkundig lijkt te negeren. Ik heb er een hekel aan om op deze manier aan een biertje te komen, alsof ik in een omgekeerde wereld beland ben waarbij de barman de koning is en ik de dienstverlener.

Tegen mijn schouder voel ik ineens een vlezig lichaam drukken die eenzelfde soort houding als ik aan probeert te nemen en ook met een tientje wappert. Het is een oudere dame. Ik gok in de zestig. Ik sta hier al een dikke vijf minuten, maar toch voelt het verkeerd om de vrouw niet voor te laten gaan. Ik laat vertwijfeld mijn briefje iets zakken om de vrouw de kans te gunnen met de barman in contact te komen om haar bestelling te plaatsen. Ineens zie ik dat de oudere vrouw mij bedachtzaam opneemt. Ik wiebel een beetje met mijn wenkbrauwen.

‘Diede? Diede de Haas?’ vraagt de vrouw.
‘Ja,’ fluister ik verbaasd. Ik neem een ferme duik in mijn geheugen en ga op zoek naar een herinnering die me kan vertellen wie deze vrouw is. Het blijft blanco.
‘Doris,’ zegt de vrouw met een glimlach. ‘Doris van Leeuwen.’
‘Van Leeuwen?’ Volgens mij heb ik inmiddels een gezicht getrokken alsof ik erg veel moeite heb om mijn ontlasting binnen te houden.
‘Vioolles, je weet wel, aan de Hereweg,’ zegt ze. ‘Maar dát is lang geleden!’
Dat vind ik een understatement, aangezien we het hier minstens over twee decennia hebben.
‘Vioolvrouw! Dat is zeker erg lang geleden, ja,’ piep ik.
Ze steekt haar hand naar me uit. Haar eeltige vingertoppen schuren over mijn hand en ik huiver.
‘Je ziet er goed uit, Diede, geen steek veranderd!’
‘Nog steeds aan het vioolspelen?’ vraag ik.
‘Ja, hetzij een stuk minder dan toentertijd,’ glimlacht ze. ‘Hoe is het met je? Wat doe je? Speel jij nog viool?’
‘Ik schrijf,’ zeg ik. ‘Ik geloof niet dat ik nog lang viool heb gespeeld nadat ik bij u weg ben gegaan.’
‘Wat jammer, mijn kind.’
Ik betwijfel of ze dat meent, gezien mijn aangeboren gebrek aan muzikaal talent. ‘Och,’ reageer ik droogjes.
‘Doe je nog wel iets met muziek?’
‘Nee.’
‘En hoe gaat het verder? Met je moeder? God, dat vond ik altijd zo’n lief mens. En je vader? Die had toch die stoere motorfiets?’
‘Mijn moeder is nog steeds lief en mijn vader is dood.’ Waarom ziet die verdomde arrogante barman me niet?
‘Nee, toch, lieve kind! Wat vreselijk om te horen! Zo oud was hij toch niet?’
’63.’
‘Jeetje, wat jong, wat ontzettend jong,’ ze draait neurotisch met een viltje over de bar. ‘En je broer? Je had toch een broer? Marco? Harry?’
‘Harco, ja, daar gaat het goed mee. Hij heeft een zeer goede baan.’
‘Ik speel bij het Oud-Gronings Strijkorkest, samen met mijn vrouw Jaqueline. Die ken je toch nog wel?’
‘Ja, daar staat me vaag nog wel wat van bij, ja,’ reageer ik. De barman staat ineens voor me en ik bestel gauw twee biertjes.
‘Kom anders zo gezellig bij ons zitten, Diede.’ Ze wijst naar een tafeltje in de hoek van het café waar een blondgrijze dame met een hoge knot haar hand opsteekt als ze Vioolvrouw ziet zwaaien.
‘Ik ben hier met mijn vriend.’ Ik twijfel of ik niet beter wat sterkers had kunnen nemen als de barman ongeïnteresseerd de glazen bier voor mijn neus neerzet en het bedrag noemt, dat me direct ontgaat. Ik geef hem mijn tien euro en zeg dat het goed is zo.
‘Leuk om u weer eens gezien te hebben,’ mompel ik naar Vioolvrouw.
‘Insgelijks, Diede, kom een keer langs bij het Strijkorkest. We oefenen iedere donderdag in de muziekschool in Haren.’
‘Ik zal eens kijken wanneer ik in de buurt ben.’ En snel loop ik naar de tafel waar mijn vriend zit, die zich Goddank aan de andere kant van de ruimte bevindt.

Tijdens één van mijn lessen aan de Schrijversvakschool kreeg ik de opdracht om een dialoog te schrijven. De bedoeling was dat het een gesprek werd tussen twee personen die elkaar al jaren niet meer gezien hadden en er moest sprake zijn van een soort conflictsituatie. Uit de dialoog moest naar voren komen wat voor karakters de twee personages hadden, hoe de twee personen over elkaar dachten en hoe het conflict zich naar verloop van tijd ontwikkelde. Ik ben benieuwd wat je van deze dialoog vindt en of je kunt ontdekken wat de relatie is tussen de twee personen.